پهپاد پزشکی – سلامت سروش

در زیر، برخی از کاربردها و ویژگی‌های این پهپاد آورده شده است:

۱. واکنش پزشکی اضطراری: در مواقعی که زمان بحرانی می‌باشد، پهپاد سروش می‌تواند به سرعت واکنش پزشکی اضطراری را ارائه دهد. این پرنده بدون سرنشین می‌تواند به سرعت و به راحتی، لوازم پزشکی مانند دیفیبریلاتور (دستگاه شوک الکتریکی)، داروهای حیاتی، محصولات خونی و غیره را به مناطق دورافتاده یا با دسترسی دشوار مانند مناطق روستایی، مناطق آسیب‌دیده از طوفان یا محیط‌های واقع در ترافیک شهری پرحجم ارسال کند.

۲. تحویل لوازم پزشکی: پهپاد سروش می‌تواند برای حمل و نقل لوازم پزشکی، شامل واکسن‌ها، داروها، نمونه‌های آزمایشگاهی و غیره بین مراکز بهداشتی استفاده شود، به ویژه در مناطقی که زیرساخت‌های محدود دارند. این کار می‌تواند مشکلات لجستیکی را برطرف کرده و تحویل به موقع لوازم پزشکی ضروری را تضمین کند.

۳. بستر ‌پزشکی از دور (Telemedicine): پهپاد پزشکی سروش می‌تواند با تجهیزات ‌”پزشکی از دور” شامل دوربین‌ها و سیستم‌های ارتباطی، مشاوره‌های تصویری زنده (بلادرنگ) بین ارائه دهنده مراقبت‌ بهداشتی و بیمار در مناطق دورافتاده یا با دسترسی دشوار را فراهم کند. این خدمات می‌تواند شامل تشخیص از راه دور، مشاوره پزشکی و تریاژ باشد که لازمه آن استقرار پرسنل پزشکی – بهداشتی آموزش‌دیده در مبدا می‌باشد.

۴. حمل و نقل اعضای پیوند: پهپاد سروش قابلیت حمل و نقل اعضایی که برای پیوند آماده شده‌اند را به طور سریع و ایمن فراهم می‌کند. این پرنده می‌تواند در حمل و نقل، شرایط بهینه مانند دما و پایداری را حفظ کرده، زمان و چالش‌های لجستیکی مرتبط با روش‌های سنتی را کاهش دهد.

5. تصویربرداری پزشکی و تشخیصی: پهپاد پزشکی – سلامت سروش می‌تواند به دستگاه‌های تصویربرداری مانند دوربین‌های با وضوح بالا یا فناوری سونوگرافی تجهیز شود و برای تصویربرداری پزشکی در مکان‌های با دسترسی دشوار بکار رفته، اسکن‌های تشخیصی را انجام دهد؛ این تصاویر می‌توانند به صورت زنده (بلادرنگ) برای پزشک ارسال شده و تشخیص از راه دور و برنامه‌ریزی درمان را میسر ‌سازد.

نکته شایان توجه آنست که در حال حاضر، پهپادهای پزشکی در سیر توسعه به سر می‌برند و با چالش‌هایی از جنس قوانین و مقررات هوایی و پزشکی، نیازهای لجستیکی و ملاحظات ایمنی مواجه هستند که قبل از استفاده گسترده باید مورد بررسی قرار گیرند. با این حال، آغاز پروژه‌های تحقیقات و توسعه‌ با وزارت بهداشت و بیمارستان‌های بزرگ دانشگاهی بر روی بهبود فناوری و تعیین خطوط کاری برای استفاده ایمن و موثر آنها در محیط‌های بهداشتی ضرورت دارد.